Belgian Blues Challenge (Finale) Finals De Djoelen (Goezot) Oud-Turnhout - 15-10-2022 report & photo credits: Freddie info organisatie: Goezot info BBC: Belgian Blues Challenge © Rootsville 2022

Na alle rompslomp rondom Corona kan en mag er dan eindelijk terug een 'Belgian Blues Challenge' doorgaan. Voor deze finale zijn acht inschrijvingen weerhouden en is de place to be 'De Djoelen' in Oud-Turnhout en dit met als gastheer de organisatie 'Goezot'. De laatste keer dat we voor dit event samen kwamen was op 12 oktober 2019 bij 'Hookrock' en dit al weer op de kop 3 jaar geleden. Toen was het niemand minder dan de 'Steven Troch Band' die met de honneurs aan de haal gingen. De winnaar van deze editie mag ons land gaan vertegenwoordigen op de '11de European Blues Challenge' die wordt gehouden tussen 1 en 3 juni 2023 in het Poolse 'Chorzów'. 'MC' voor de avond is niemand minder dan Peter 'Goezot' Hannes.

'Travellin' Blue Kings' is een collectief dat ook al lang geen introductie meer nodig heeft. Sinds hun ontstaan zijn ze als een komeet de hoogte in geschoten. We zijn als sinds hun ontstaan in 2018 fan en het werd allemaal nog beter door het binnenhalen van niemand minder dan JB Biesmans. Verder bestaat de groep nog uit Jimmy Hontelé (gitaar), "PC" Cuyvers (Hammond), Winne Penninckx (bass) en Marc Gijbels (drums) en gooiden ze met het uitbrengen van hun laatste album 'Bending The Rules' meteen een bullseye.

Zij openen hier als allereerste maar met nummers als 'Too Many People' en hun rhythm 'n blues floorfiller 'A Stiffer Drink' weten ze de aanwezigen meteen aan het dansen te krijgen. Een set waarin we tijdens de toegestane 20 minuten zo wat alles terugvinden waar een muziekliefhebber van houdt. Dus sterk startshot hier bij 'Goezot'. 'Don't Wanna Stop' is dan meteen ook hun antwoord.

De tweede finalist zijn 'The Fast Food Kings' en daar herkennen we alvast een oude bekende. Naast drummer Toon Derison herkennen we ook Wim Degeest op harp en vocals, Bart Rico Ulens aan de gitaar en op bas Rusty Thomas. Ook met hen tappen we uit het vaatje van Chess iconen als Muddy Waters en Little Walter maar beleven we ook opnieuw de West Coast van Kim Wilson en de blues van Ronnie Earl en Jimmy Vaughan. Hoogstaande weergave van een stukje uit onze blues legacy.

Hun set begint met 'Hey, Little Girl' waarna het slowbluesje 'Don't Stop Me Baby' door de speakers galmt. Met 'Howlin' @ Blue Moon' zetten ze een original in als joker om er daarna swingend uit te gaan met 'So Long Baby Goodbye' van de broertjes Dave en Phil Alvin. Bijzonder goed verteerbaar maar als kanshebber misschien teveel covers.

'Ogzur Hazar's Blues Syndicate' hebben dan weer hun roots in het Leuvense. In 2020 brachten ze het veel belovende album 'Sad & Blue' op de markt. Samen met frontman Özgür Hazar vormen ook Hazar Akkermans op keys, Geert Zonderman op bass en Vincent Caers op drums dit 'Blues Syndicate'. Als een duivel(in) uit een doosje presenteren ze hier ook Arianne Yaya als leadvocals. Ervaring zat dus en zo kunnen we ons opwarmen aan covers van BB King, Eric Clapton en de Texaanse blueslegende Steven Ray Vaughan.

Met een ballad en een ietwat funky insteek bij het tweede nummer zorgen ze wel voor een diversiteit die ik op hun debuutalbum zo niet terug kwam te vinden. Nummers als 'Can't Stop Missing You' en de answering song 'Mama You Threat Your Daughter Mean' worden vergezeld van een over het ganse podium dartelende Arianne. De overgave was er wel!

En zo zitten we dan al meteen aan de vierde finalist van vanavond en daarvoor moeten we richting Brussel. 'Strawdogs' ontstond in het Brusselse en bracht in eerste instantie recht voor zijn raap muziek. Deze formatie bestaat uit Hans, Gert, Roel en Bert en steken een grote diversiteit in hun nummers. Invloeden gaande van Tom Waits en Nick Cave maar ook van de onsterfelijke Johnny Cash tot zelfs de Beatles. Deze 'Strawdogs' zijn ook niet te beroerd om film te linken aan hun nummers.

Hun 20 minuten worden stevig volgespeeld met nummers als 'Shotgun Blues', 'Red Water' en het afsluitende 'Walking Talking Johnny Cash Blues', maar Cash was niet zo aanwezig en dat hoeft ook niet. Hun rockin' blues was voldoende en zo was er met deze Brusselse band ook een Franstalige insteek op deze 'Belgian Blues Challenge'.

Pet af voor de vlotte change-overs hier in 'de Djoelen' en zo zag je ook dat die van Goezot een meer dan behoorlijk legertje vrijwilligers op de been hadden gekregen en zo belanden we aan bij de reeds 5de deelnemende band van vanavond.

'Lazy Grey' is een band met Antwerpse en ook een beetje Nederlandse roots waarbij eind december 2018 vier muzikanten van deze band elkaar kwamen te vinden tijdens een Jamsessie in het' Crossroads Café' te Antwerpen. Ze brengen blues vermengd met stomende funk onder de supervisie van Blue Blot bassist Jan Meijers. Samen met Rober “Bear” Cogen, Stefan Verbeeck en gitarist Joost de Lange. Als zanger voegde zich toen ook Thomas Maenhout en zo voelde dit kwintet dat er meer moest gebeuren dan een Jam en zodoende zich inschreven voor deze 'BBC' in een mix van rock, soul en funk.

Wat meteen opvalt is het hoog rock gehalte tijdens hun 20 minuten van onverdeelde roem hier vanavond. Een dijk van een stem heeft deze Thomas Maenhout, bij sommigen onder ons vergeleken met 'Bad Company'. Rockend werkten ze achteraf hier dan ook richting later toegekende publieksprijs.

'Wilk' zagen we de laatste maanden wel her en der opduiken op onze festivals. Zo speelden ze begin dit jaar op 'Hageland Blues & Roots' en openden ze ook dit jaar de editie van 'Swing'. Of dit genoeg zal zijn voor 'de' trofee is nu nog niet geweten. De band bestaat uit Jorg Dhondt (zang en gitaar en blijkbaar nog ooit lid geweest van Shocking Blue), Jan Borré aan de toetsen, Jef Ghijselen (bas), Katty van Kerkhove (Baritone sax & alt sax), Stijn Despiegelaere (tenor sax), Siebe Duthoit (trompet) en een bekend gezicht aan de drums met Natan Goessens, die onder andere ook de stokken beroert bij Neal Black & the Healers.

Power en energiek is het minst wat je kan stellen van deze 'Wilk' in een set die boekdelen spreekt en links en rechts het idee doet ontstaan dat hier een potentiële winnaar voor ons staat. 'Running Man' Jorg Dhondt zou je zo kunnen vergelijken als onze Vlaamse Robert Jon en dit betekent toch al iets, zeker wanneer hij het al schopte tot in de halve finales van 'Belgian Got Talent' maar die ene jury is de andere niet ;-)

Met de voorlaatste band krijgen we er eentje die hier zo goed als een thuismatch speelt, maar ook is het verleden is gebleken dat dit geen voordeel is. Aan de horde fans zal het zeker en vast niet liggen. 'PD Martin Band' is ook zo iemand die ervaring te koop heeft. Piet Vercauteren zoals hij door het dagelijkse leven gaat begon met gitaar spelen op zijn 16de. Hij speelde in allerlei bands en verdiepte zich in een brede waaier van muziekstijlen (rockabilly, punk, blues, bluegrass,…). Een paar jaar geleden besloot hij zijn eigen band op te richten om zijn zelfgeschreven liedjes als zanger-gitarist ten gehore te brengen. Samen met Joris op basgitaar en Rien aan de drums vormt Piet dit power trio.

Met originals als 'Artificial State of Misery For The Blues" en 'Wild River' weet deze PD Martin hier vanavond toch wel vriend en vijand te verrassen. Nu ook maar hopen voor Piet dat de urne met al die briefjes van zijn fans niet de 'Russian Way' wordt behandelt.

'Blues Messenger' oftewel Ruben Bertrandts komt ook uit het Leuvense al kan je stellen dat hij stilaan een globbetrotter aan het worden is. Onder zijn eigen naam bracht Ruben vorig jaar nog het album 'After Hours' uit maar al snel volgde ook een album onder de naam 'Blues Messenger'. Vanavond als duo met keyboardspeler Tom Eylenbosch. Zijn partner in crime Alejandro Jerez is door ziekte afgevallen en dus wordt het improviseren geblazen.

Improvisatie is deze klasbak evenwel niet vreemd al is zijn krachtige blues stem nu meteen ook het belangrijkste wat Rubern weet in te brengen. De blues liefhebbers onder ons bestempelen zijn blues hier vanavond deze die het dichtst de ol' school blues komt te benaderen. De vraag is wel of covers als 'Unchained My Heart', 'Ain't Nobody's Business If I Do' en het mooi gebrachte 'St. James Infirmary' het zullen doen vanavond.

Alsof we met z'n allen a lot of fun hadden is deze 'Belgian Blues Challenge' voorbij voor we het maar al te goed beseffen. Een editie die volgens mij één van de betere edities was in de afgelopen jaren. Geen minpunten te herkennen en acht finalisten die het allemaal even hard kwamen te verdienen. Het is dus wachten nu op het verdict van de blues kenners en de jury. Een goed volgelopen 'De Djoelen' met vertegenwoordigers van 'DLB on Stage', 'Gevarenwinkel', 'Swing Wespelaar' en jawel het van Nederland overgekomen PR team van 'Zilst Blues' en dat moet de crew van 'Goezot' dan weer positief stemmen. We spreken nu al af voor 'Goezot in 't Hofke' op 2,3 en 4 jun 2023 met ....whoah dat kan ik nog niet zeggen ;-)

en de winnaar van de 'Belgian Blues Challenge 2022' is...
'Ögzür Hazar's Blues Syndicate'

Congratz...